قرآن وسائینس

سا ئینس گواه حقیقت قرآن مجید شده متن رامطالعه کنید.

   نقل صحیح البخاری به دری

 

 

 

  ¯²{{{{²¯¯²{{{{| کـتـاب  64 ﴿   ذ بـــــــــح  و شــــــــــــــکـــــــار  ||{{{{²¯¯²{{{{²¯

کـتـاب [65 ]:ــ ﴿  ذ بـــــــــح  و شــــــــــــــکـــــــار   

  «جلد 2 صحیح البخاری شریف»

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{{¯{{{²¯¯²{{¯{{²¯¯{{¯

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 

                                         1)  آدرس «کـلـِک » گـرددـــــــــ»م

تـبـرُکـاتیکه از پـیغـُمـبرخـُدا(ص)بـاقی مـانـده|«ــکلِک!

       1 ) با ملاحظۀ این آدرس ا ُمـیـد و اشـتـیاق شـدیـد مـارابه داخـل شدن بـهـشت هـرچه قـوی تر مـینماید « خــُداونـد مـُتـعـال ایـن نعـمت جـاودان را نـصِیـب هـمه خـواهـران وبـرادران مـُسُلمان کـُنـد»( ترجمۀ آیات مبارک آن بعدأ حاضر میشود «انشاءالله ».

 مـُژده هـا ی قـُرآن مجـیـد از نـعـمـت هـای جـنـت| کلِک ـــ»|

 http://www.ustadfaizi.com/shukr%201pdf.pdf

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{{¯{{{²¯¯²{{¯{{²¯¯{{¯

2 ) از این آدرسها مـتـن عــربی کتاب احـادیـث مربوط به کتاب ذبح  وصحیح البخاری باز میشود

 

کِلِکــــ»صحيح البخاري|«ــــمــتن عـربی صحیح البخاری شریف

|«ــــمــتن عـربی ذبح وشـکـار  كتاب الذبائح

                3 )   می توان شـرح تفسیری آیات مُبارکه رااز این آدرس بازوتلاوت نمود)ـــ»    

 ﴿..قرآن کریم |«ـــکلک

 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²|  کـتـاب [65 ]:ــ ﴿   ذ بـــــــــح  و شــــــــــــــکـــــــار |  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 

 دروقـت شـــکـارکــردن  بـِــسـم الـلـه گــُفـتـن  با ب[1]:ـــ         

        (1915 ): ــ ازعَــدی بن حـاتـم (رضی الـلهُ عـنهُ)روایت است که گـُـفـت:از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ

علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم ) راجع به شکار کردن به مَـرمی که سَـرش تـیز نـیست پُـرسـیدم، فـرمُـودند:﴿ چـیزیکه به مـرمی تـیز شکـار شده باشدبخـور، واگربه مـرمی پـهن شکـار شده باشد، مانند حیوانی است که به ذریعۀ عـصـا کـُشته شده باشد .

واز ایـشان درمـورد شـکـاربا ســگ پُـرسـیدم، فـرمُـودند:﴿ شـکـاری را که برای تـو گـرفـته باشد بخـور،

 زیرا گرفـتن ســگ به مـنزلۀ ذبح است، واگر به همراه سـگ خود ســگ بیگـانۀ را دیدی، وفکر میکردی که شاید درگرفتن شکارباسگ تو یکجابوده باشد، وشکاررا کـُشته بود، ازان مَـخـور، زیرا تو تنها برسـگ خـود بـِسـم الـلـه گـُفـته ای نـه برســگ بیـگانه .  ( رواءالبُخاری ـــ 5475 ).

       با ب[2]:ـــ شـــکـارکـردن بـه تـــیر وکـمـان

      ( 1916 ): ــ ازابـُوثـَعـٌـلـَـبـَۀ خُــشـَـنـی (رضی الـلهُ عـنهُ)روایت است که گـُـفـت: گـُـفـتـم:یـا نـبـی الـلـه! مایان درسـرزمین اهـل کـتـاب زندگی مـیکـنیم،آیا[ روااست] که درظرف وکــاسـۀ آنها طـعـام بخـوریم؟ ودرسـرزمینی هـستیم که شـکـار فـراوان است آیا[ روااست] که با کـمـان ویا با ســگ تعـلیم یافـته، ویا با ســگ غـیر تعـلیم یافـته شـکـار نمائـیم؟ وازین نـوع شـکـارها کـُدام نـوع برایـم بهـتر است؟،

فـرمُـودند:﴿آنـچـه که راجع به اهـل کـِتاب گـُفـتی، اگـرظرف وکـاسـۀ دیگری یافـتـید، به ظرف وکـاسـۀ آنها طـعـام نـخـورید،و اگـرنـیافـتـید،آنهارا شُــسته ودر آنها طـعـام بخـورید، وچـیزی را که به تیر وکمان خود شکـار نموده وبـِسـمِ الـلـه گـُفـته بودی بـخـور، وچـیزی را که به ســگ غـیر تعلیم یافـته شـکار نموده وآن رازنده یافتی وخودت ذبح نمودی بـخـور .( رواءالبُخاری ـــ 5478  ).

   با ب[3]:ـــ شـــکـارکـردن بـه ســـنگ وفـِلاخـَُـن

        (1917 ): ــ  روایت است که عَــبـدُالـلـه بن مُـغـَـفَّـل (رضی الـلهُ عـنهُ) شخصی را دید که سنگ پرانی میکند برایش گـُفت: سنگ پرانی مَکن، زیرا پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم)از سنگ پرانی منع کرده و فـرمُـودند:﴿  به سـنگ پَـرانی نه شـکار مـیشود، ونه هم ازان به دُشمن اذیتی مـیرسـد، بلکه یا دنـدان راشـکـسته ویا چـشم را کـور میکند بعداز مُـدتی همان شخص رادید که سـنگ پـرانی مـیکـُند، برایش گـُـفـت: برایت میگویم که پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) ازسـنگ پـرانی مـنع کـرده وباز تـو سـنگ پـرانی میکـُنی، باتو چندین مُـدت سُـخن نـخـواهـم زد. ..( رواءالبُخاری ـــ 5479 ).

             با ب[4]:ـــ کـسـیکـه سـگی رابـجُز سـگ شـکــاری ویـا سـگ رَمَــه نگـهـداری مینماید

      ( 1918 ): ــ ازعَــبـدُالـلـه بن عُــمَر (رضی الـلهُ عـنهُـما)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم )   روایت است که فـرمُـودند:﴿ کـسـیکه سگی نگهـداری کـرده،وقـصدش ازنگـهـداری آن سـگ شکار کـردن وحـفاظت حـیوانات نباشد، هـرروزاز ثـواب عـملـش دوقــیراط کم مـیشود.( رواءالبُخاری ـــ  5480 ).

       با ب[5]:ـــ اگـر شــکـار بـمُدت دو ویا سـه روزکــم گـردیـد

    (1919 ): ــ  حَـدیث عَــدی بن حـاتـم قبلأ گـُذشت ، ودراین روایت آمده است که:﴿ واگـر شـکـار کـردی

 وآن را بعد ازیک روز یا دو روز پـیدانمودی وبجُـزاز اثـرتِـیر خود چـیزدیگری رابرآن نـدیـدی آن رابخـور، واگـردر آب افـتاده بود، مَـخـور.. ( رواءالبُخاری ـــ 5484 ).

        با ب[6]:ـــ خُــوردن مَــلـَــخٌ

      ( 1920 ): ــ ازابن ابی اوٌفـی (رضی الـلهُ عـنهُ)روایت است که گـُـفـت:با پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم ) درهـفـت ویا شــش غـَزوه اشـتراک نموده وبا ایشان مَلـخ میخوردیم.( رواءالبُخاری ــ 5494).

                   با ب[7]:ـــ نـحـر وذبـح

        (1921 ): ــ ازاسـمـأ دُخـتـرابـُو بَـکر (رضی الـلهُ عـنهُـمـا)روایت است که گـُـفـت:درزمان پـیغُـمبـر خُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) درمَــدیــنـَـه اسپی رانحـر نموده وخـوردیم. ( رواءالبُخاری ـــ 5511 ).      

 با ب[8]:ـــ آنـچـه کـه در مَـورد مُـثـلـَه کـردن ونـشانه قـراردادن حـیوان           

                        وشـکـارکـردن حـیوان خـوابیده آمـده است

 ( 1922 ): ــ  روایت است که ابن عُــمَـر رضی الـلهُ عـنهُـمـا مَـردُمی رادید که مُـرغی رابسته وآن رانشانه

 می زنند، وچون ابن عُــمَـر رضی الـلهُ عـنهُـمـا رادیدند مُـتفرق شدند،و ابن عُــمَـر رضی الـله عـنهُـمـا گـُـفـت: این کـاررا کی کرده است؟ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم ) کسی را که چـنین کاری میکند لعـنـت کرده اند. ( رواءالبُخاری ـــ  5515 ).

        ( 1923): ــ وازابن عُــمَـر(رضی الـلهُ عـنهُمـا)درروایت دیگری آمده است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا

(صلی الله علیه وآلـه وسلم) کسی را که حـیوانی را مُـثـله میکند لـعـنـت کرده انـد. ( رواءالبُخاری ـــ 5515 ).     

        با ب[9]:ـــ گــُوشـت مُــرغ

      ( 1924 ): ــ ازابـُومـو سی اشـعَـری (رضی الـله عـنهُ)روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم ) رادیدم که گـوشت مُـرغ را تـناول میفرمـودنـد.  ( رواءالبُخاری ـــ  5517 ).

         با ب[10]:ـــ خــوردن حــیوانــات درنــده

        ( 1925): ــازابـُوثـَعـٌـلـَـبـَه (رضی الـلهُ عـنهُ)روایت است که:پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم )      ازخـوردن حـیوانات درنـده منع کردند. ( رواءالبُخاری ـــ 5530 ).  

          با ب[11]:ـــ مُــشــک   

      ( 1926 ): ــ ازابـُومـو سی (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا((صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم) ) روایت است      که فـرمُـودند:﴿  هـم نشـین خـوب و هـم نشـین بـد مـانـند کسی است که مُـشک بارداشـته ومـانـند کسی است که درکـُوره می دمـد، کسیکه مُـشک باردارد: یـابرای تـوازان مُـشک چیزی داده ویا ازوی خـریداری میکنی ویا بوی خوشـش بـمـشامت میرسـد، ولی کسی که درکـُوره می دمـد:یا لباست را سوزانده ویابوی بدی ازان بـمـشامت میرسـد . ( رواءالبُخاری ـــ  5534 ).

         با ب[12]:ـــ نـشــانـه دار سـاخـتن وعَــلامَــه دار نـمـُودن حــیوان  

        (1927 ): ــ ازابن عُــمَـر (رضی الـلهُ عـنهُـمـا)روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ

 وَآلِـهِ وَسَـلـَّم ) از کـشــیدن تـصـویـر منع نـمـودنـد. ( رواءالبُخاری ـــ 5541 ).     

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²|  خــتم کـتـاب [65 ]:ــ ﴿  ذ بـــــــــح  و شــــــــــــــکـــــــار  |  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 

 

 

 

info@ustadfaizi.com

تماس با ما

Copyright © 2007 www.ustadfaizi.com
All rights reserved