¯²{{{{²¯¯²{{{{| کـتـاب  60 ﴿ نـِــــــــــــــــــکـــــا حٌ ﴾  ||{{{{²¯¯²{{{{²¯

کِـتـاب [60 ]:ــ ﴿ نِـــــــکــــَـاحٌ ﴾

  «جلد 2 صحیحُ البُـخـاری شریف»

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{{¯{{{²¯¯²{{¯{{²¯¯{{¯

{الله .ج.{

دقـت: اگـر قبل از مـطـالعـۀ [کــتاب 60 نــکــاح]مـُحتوای مـُکمل متن این آدرسها، دقـیقأ مـلا حـظه شود، « انشاءالله »  کـه ذوق وعلاقۀ شـُمارا به حفظ محتوای همه احـادیـث مـُبارک پـیغـمبـرخـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) هرچه زیادترومـستحکم ترمینماید.« به اُمید رحمـت بی مـُنتهای خــُداونـد مـُتـعـال «ج»». 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

        1)مـــــتــــن مُـــــــکـَـــــمــــــل ا حـــــادیـث شـــریـــف  «  صـُحـــــاح سِــــــــتـَــــه »

                                        بـه زبـــــــــــان عـــــربــــــــــی

[« صحیح البخاری ،  صحیح مـُسلـم ،سُـنـَن الترمـزی ، سُـنـَن النسائی ، سُـنـَن أبی داؤد ، سُـنـَن ابن ماجـه  ، مـسـنـد احـمـد ، مـوطـأ مـالک ، سُـنـَن الدارمی »] وشـُروحـات زیاد دیگر را:                                         ازاین دو آدرس باز ومطالعه  کرد :

موسوعة الحديث الشريف| «ـــکلک  ـــ1

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

الحديث الشريف| «ـــکلک ـــ2 

| «ـــکلک Similar pages

     2)  :ــــ  متن عربی « کتاب 60 نـکـاح» را از این آدرس بازکنید:

كتاب النكاح| «ـــکلک

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

       3)  :ــــ شما در صفحۀ آدرس ذیل تعداد زیاد عناوینی رادارید که می باید هریک آن « کلک » شده ودرخصوص کیفیت وتبرکات آن فکر گردد. 

تـبـرُکـاتیکه از پـیغـُمـبرخـُدا(ص)بـاقی مـانـده|«ــکلِک!

       4 ) با ملاحظۀ آدرس ذیل، ا ُمـیـد و اشـتـیاق شـدیـد مـارابه داخـل شدن بـهـشت هـرچه قـوی تر نموده وتشویق می نماید تادر انجام دادن احکام قرآنی ثابت قدم ومستحکم تر گردیم« خــُداونـد مـُتـعـال ایـن نعـمت جـاودان را نـصِیـب هـمه خـواهـران وبـرادران مـُسُلمان کـُنـد»( آیات مبارکه با ترجمۀ دری آن بعدأ حاضر میشود «انشاءالله ».

 مـُژده هـا ی قـُرآن مجـیـد از نـعـمـت هـای جـنـت| «ـــکلِک  

چگونگی باز شدن صفحه:بعداز« کلک» کردن آدرس، صفحۀ مصور مقدماتی می آید که درکنج پایان وطرف راست آن این کلمه تحریر شده

ENTER>>

      که با کلـِک کردن آن صفحۀ دیگری که مجموعۀ عناوین دران ثبت است بازمی گردد.  هریک از عناوین مذکوررا به نوبۀ خود کلک نمائید وتشریحات وتصویر های آنهاراملاحظه فرمائید.{ترجمۀ آیات کریمۀ هر صفحه به انگلیسی است وانشاءالله که در آینده همراه با آیات کریمه وترجمۀ دری آن حاضر وثبت سائیت می گردد

                           5)  می توان شـرح تفسیری آیات مُبارکه رااز این آدرس بازوتلاوت نمود)ـــ»    

 ..قرآن کریم |«ـــکلک

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 کـتـاب [60 ]:ـ نــکـا ح   

        با ب[1 ]:ـــ تـرغــیـب در نــکـــا ح

     ( 1828): ــ ازانس بن مـالِک (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت:سـه نفر نزد خـانه های هـمسران پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )آمده واز کـیفیـت عِـبادت پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) پُرسان نمودند،چون برای شان خـبردادند، گـویا آن را اندک شـمرده وبا خود گـُـفـتـند: مـا کـُجـا و پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) کـُجـا؟ او شخصیتی است که خُــداونــد گـُناهان گـُذشته وآیـنده اش را بـخـشــیده است، ازیـنرو: یکی ازانها گـُـفـت: من شب را تا صُبح نـُمـاز خواهم خواند،دیگری گـُـفـت:من ابـدالـدهـرروزه خواهم گرفت،وهرگز روزه را نخواهم خورد، وسومی گـُـفـت:من اززن گرفتن خودداری نموده وابـدأ ازدواج نخواهم کرد.

 پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )آمـده و فـرمُـودند:﴿ شُــمـا بـودیـد کـه چـنین وچـنـان  گـُــفـتـید؟

 بـه خـُـداونــد قـَــسـَم ؟کـه من نسبت به شُـما از خُــداونــد بـیشـتر ترسـیده وبـا تـقـوی تـرم، وبا اینهـم گـاهی

 روزه گـرفـته وگـاهی افطـار مـیکـُنم، قـِسمتی از شـب را نـُمـاز خـوانده و قـِسمتی ازآن رامـیخـوابـم، وبـا زنهـاازدواج مـینـمایـم وکـســیکه از سُــنت مـن روی گـردانـد، ازمن نـیست ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5063 ).

        با ب[2 ]:ـــ کـراهـــت زن نــگـرفــتـن وخَـصـی نـمــودن

     (1829 ): ــ ازسَـعـد بن ابی وقاص (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ

علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روی گردانـیدن عُــثمان بن مَـظٌـعُـون ازازدواج رامَـردود شـمـردند، واگر برای ما اجازه مـیدادند، خودرا خَـصی مـیکـردیـم.  ( رواءالبُخاری ـــ 5073 ).

   (1830 ): ــ ازابــوهُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: گـُـفـتـم: یـارسـول الـلـه!من شخص جوانی ام ومـیترسـم که درحـرام واقع گردم، وچـیزی هم ندارم که به آن ازدواج نمایم، درجـوابم سـکـوت نمودند، بازدوباره این سُخن را گـُـفـتـم: وبازدرجـوابم سـکـوت نمودند،برای بار سوم سُخنـم راتکرارنمودم

پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:﴿ ای ابـاهُــرَیــرَه!قـلـم تـقـدیـر بهـمـین سـرنـوشـتـت خُـشک شده است، یا خودرا خـصی کـُن  ویا مرا بگذار﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5076 ).  

        با ب[3 ]:ـــ بـنـکـــاح گـرفـتن دُخــتـران بــکـر

   (1831 ): ــ از عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت: گـُـفـتـم: یـارسـول الـلـه!اگر در

دشـتی رفـته ودرانجـا درخـتی رادیـدیـد کـه ازآن چـیزی خورده شده،و درخـت دیگری رادیـدیـد کـه دست نه خورده باقی مانده است، شُـتـُر خودرااز کـدام یک از آنهـا مـیچـرانید؟ فـرمُـودند:﴿.ازان درخـتـیکه دست نـخـورده باقی مـانـده اسـت ﴾.، ومـقـصـد[عــائــشــه رضی الـلهُ عـنهـا]این بود که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) غـیرازاوبا دُخـتر بـکری ازدواج نکرده بودند.  ( رواءالبُخاری ـــ 5077 ).

         با ب[4 ]:ـــ بـنـکـــاح دادن خـورد سـالا ن از طـرف کـلان سـالان

   ( 1832): ــ وازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) اورا از ابـوبـکررضی الـله عـنهُ خــواســتگـاری نمودند،ابـوبـکر برای پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) گـُـفـت: مـن برادر شُـما هـسـتم، فـرمُـودند:﴿ تــوبـرادرم دردین وکـِتـاب خُــدا هـستی، ودُخـترت بـرایـم حـلال اسـت ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5081 ).

 با ب[5 ]:ـــ کـفـائـت دردیـن اسـت

   ( 1833): ــ وازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که: ابـُو حُــذ َ یـفـَه بن عُـتـٌـبَـه بن ربیـعـه بن

عـبد شمس رضی الـلهُ عـنهُ که درغـَزوۀ بَــدربا پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) اشـتراک نموده بود،(سالم) راکه غـُلام آزاد شدۀ زنی از انصار بود، به فـرزندی برداشته ودُخـتر برادرخود هـند دُخـتر ولید بن عُـتبه بن ربـیعـه رابرایش به نکاح داد، چنانچـه که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )(زَیـد) را به فرزندی برداشته بودند، وعادت درزمان جاهلیت آن بود: که چون کسی را به فرزندی قبول میکردند، آن طفل را به آن شخص نسبت داده وازوی میراث مـی بـُرد، تا اینکه این قول خُــداونــد مُـتـَعـال نازل گردیدکه: {﴿ آنـهـارا به پـدرهـای شان نسـبت دهـیـد، این کار درنزد خُــداونــد به عـدالـت نـزدیک تـراست، واگـر پـدر هـای شان را نـمیشـناخـتید، پس آنهـا برادران وآزاد شده گان شُـما هسـتـند ﴾}.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

            {﴿ ادْعُو هُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَوالِيكُمْ وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِيماً﴾} ﴿  5: 33 ا حـزاب ﴾

          {﴿  آنها را به نام پدرانشان بخوانيد كه اين كار نزد خدا عادلانه تر است; و اگر پدرانشان را نمى شناسيد، آنها برادران دينى و ياران شما هستند; امّا گناهى بر شما نيست در خطاهايى كه (در ناميدن آنها به نام ديگران) از شما سر مى زند، ولى آنچه را از روى عمد مى گوييد (مورد مؤاخذه قرار خواهد داد); و خداوند آمرزنده و مهربان است. ﴾}

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

وهمان بود که چنین اشخاصی به پدرهای شان نسبت داده شدند، وکسیکه پدرش معلوم نبود، غلام آزاد شده وبرادر دینی کسی میبودکه اورا به فرزندی قبول نموده بود.

سَـهٌـلـَه دُخـتر سُـهَـیل بن عَـمـرُوقـرشی عـامری که هـمسرابی حُـذ َیـفـَه بن عُـتـٌـبَـه بود نزد پـیغُـمبـرخُـدا       (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )آمـده و گـُـفـت:مافکر میکردیم که (سالم) فرزند ما است، وخُــداونــد آنچه را که خودت میدانی نازل فرموده است...... ( رواءالبُخاری ـــ 5088 ).

  ( 1834): ــ وازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت:پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )نزد ضُـبَـاعـَه دُخـتر زُبیـر[رضی الـلهُ عـنهُمـا]رفـته وفـرمُـودند:﴿ شـایـد قـصد حج رفتن راداری ﴾؟. گـُفـت: بـه خـُـداونــد قـَــسـَم مـانع دیگری جُـز مـریضی ام نـیست، فــرمُـودنـد :﴿.به حـج بـرو، وشرط کـن وبگـوی که: خُــدایـا! به حـج رفـتنـم تا جـائـیـست که بـمن تـوان رفـتن را بـدهی ﴾.و(ضُــبَـاغـَه ) هـمـسر مِـقـدادبن ا َسٌـودبود. ( رواءالبُخاری ـــ 5089 ).

      ( 1835): ــ ازابــو هُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت است

 که: فـرمُـودند:﴿ زن به سـبـب چــهـار چـیز بـنکاح گـرفـته مـیشود:به سـبـب مـال آن، به سـبب نـسب آن، به سـبـب جـمـال آن، بـه سـبـب دین آن، وتـوبـایـد زن دیـنداررا اخـتـیـار نمائـی، واگـر نکـنی دسـتهـایـت به خـاک شـود ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5090 )

    ( 1836): ــ ازسَــهٌـل (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: شخص ثـروت مندی ازپـیـشـروی پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) گــُذ شـت، پـُرســیـدنـد:﴿ درمـورد این شخص چه نظر داریـد﴾؟. گـُــفـتـند:لـیـاقـت آن رادارد که اگـر کسی خـواسـتگـاری کـُنـد به نکـاحـش بدهند، واگر شـفاعت کسی را بکـُـنـد شـفاعت او راقـبول نمایند،واگر چیزی بـگـُویـد به سُخـنش گـوش داده شود.

راوی مـیـگـویـد: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )سـکـوت نمودند، ودیری نـگــُذ شـت که شخصی

 از فـُقـرای مُـسُلمـانـان ازآنجا گــُذ شـت، فـرمُـودند:﴿درمورداین شخص چه میگـُوئـید﴾؟ گـُــفـتـند:شخصی است که اگـرخـواسـتگاری کـُند،نباید به نکاحـش داد،واگرشـفاعت کسی را بکـُندنبایدشـفاعـتش راقبول نمود، واگر چیزی بگـُویـد نباید به سُخـنش گوش داد،پـیغُـمبـرخُـدا(  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)فـرمُـودنـد: ﴿ این شخص  ازآن شخص اولی ـــ ولو آنکه امـثالـش روی زمین را پُر کـُندـــ بهـتر است ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5091 ).

          با ب[6 ]:ـــ پـرهـیز نـمـودن از شـوم زن، ومعنی این قـول خُــداونــد مُـتعـال که:

                               .{﴿ بـعضی از هـمــسران واولاد هـای شُـمـا دُشـمـن شُــمـا هـســتـنـد ﴾}. 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                                  {﴿يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِكُمْ وَ أَوْلادِكُمْ عَدُوّاً لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ  ﴾} ﴿  14: 64 تـَغـابُـن ﴾   

                  {﴿ اى كسانى كه ايمان آورده ايد! بعضى از همسران و فرزندانتان دشمن شما هستند، از آنها بر حذر باشيد; و اگر عفو كنيد و چشم بپوشيد و ببخشيد، (خدا شما را مى بخشد); چرا كه خداوند آمرزنده و مهربان است. ﴾}

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

      ( 1837): ــ ازاسـامَــه بن زَیــد (رضی الـلهُ عـنهُـمـا)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)روایت است که فـرمُـودند:﴿ بـعـد از خـود فـِتـنـۀ را مُضـِرتراززن بـرای مَـردهـا بجانگـُذاشـته ام ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5096 ).

       با ب[7 ]:ـــ.{﴿ ومــادر هــای شُـمـا که شُـمـارا شــیر داده اند﴾}.وازشـیر خـوارگی همان کسی

حـــرام مـیشود که از نـسب حــرام مـیـشود.

   ( 1838): ــ ازابن عــبـاس (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت:کسی به پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) گـُـفـت: چـرا بادُخـترحَـمـزه ازدواج نـمـیکـُـنیـد؟ فــرمُـودنـد :﴿ اوبـرادرزادۀ رضـاعی من است ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 5100 ).

    ( 1839): ــ روایت است که عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهــا)آواز شخصی راشـنـیدکه اجـازۀ داخل شدن به

 خـانۀ حَـفـَصـَه رضی الـله عـنهــارامـیخواهد، عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهــا) مـیـگـویـد: گـُــفـتـم : یـارسـول الـلـه!این شخص کـیست که: اجـازۀ داخل شدن به خـانۀ شُـمـارا مـیخواهـد؟ فـرمُـودند:﴿ فکر مـیکـُنم فـلانی باشد ﴾.وآنشخص کـاکـای رضـاعی حَـفـَصـَه رضی الـله عـنهــابود.

عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهــا) پُـرسـیـد:اگر فلانی که کـاکـای رضـاعی ام مـیباشد زنده مـیبود، روابود که

 نزدم بیاید؟ فـرمُـودند:﴿ بـلی،شـیر خـوارگی هـمان کسی راحـرام مـیکـُنـد که ولادت حـرام مـیکـُنـد ﴾( رواءالبُخاری ـــ 5099 ).

  ( 1840): ــ ازاُ م حَـبـیـبـَه دُخـترابـو سُـفـیان (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت: گـُــفـتـم : یـارسـول الـلـه!خـواهـرم دُخـتر ابـو سُـفـیان را به نـکـاح بگـیرید، فـرمُـودند:﴿ آیـا چـنـین چـیزی را میخـواهی ﴾؟. گـُــفـتـم :بـلی، من یگـانه هـمسر شُـمـا نـیسـتم، ومـیخواهـم کسیـکه درین خوبی بامن شـریک شودخـواهـرم باشـد، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فــرمُـودنـد :  ﴿ این بـرایـم روا نـیـسـت ﴾. گـُــفـتـم :مـا فـِکر مـیکـُنـیم که شُـمـامـیخواهید دُخـتر ابو سَـلـمـَه رابـنکـاح بگـیرید، فــرمُـودنـد :﴿  دُخـتر اُم سَـلـمـَه را ﴾؟. گـُــفـتـم :بـلی، فـرمُـودند:﴿ ولـو آنـکه او ربـیـبـه ام نبوده ودر آغـوشـم بزرگ نه شده بـود، بـاز هـم بـرایـم روا نـبـود،اوخـواهـرزادۀ رضـاعی ام مـیباشد،(ثـُـوَیـبَـه) من و( ابـو سَـلـَمـه) راباهم شیر داده است، شُـمـا دُخـتـران وخـواهـران خودرابرایـم تکـلـیف نه کـُنـید ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5101 ).

        با ب[8 ]:ـــ کســیـکـه مـیگـوید: بعداز دو سال شـیر خـوارگی ثـابـت نـمـیشـود

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                                  {﴿وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذالِكَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراض مِنْهُما وَ تَشاوُر فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ   ﴾} ﴿  233: 2 بَــقـَره ﴾    

         {﴿مادران، فرزندان خود را دوسال تمام، شير مى دهند. (اين) براى كسى است كه بخواهد دوران شيردادن را تكميل كند. و آن كس كه فرزند براى او متولّد شده [=پدر]، بايد خوراك و پوشاك مادر را به طور شايسته (در مدّت شيردادن) بپردازد. (البته) هيچ كس تكليفى بيش از مقدار توانايى خود ندارد. (بنابراين) نبايد بر مادر و فرزندش به خاطر يكديگر زيانى وارد شود; و نه بر پدر و فرزندش (از ناحيه يكديگر ضررى وارد آيد). و بر وارث (او نيز) لازم است مثل اين كار را انجام دهد (و هزينه مادر را در دوران شيردادن تأمين نمايد). واگر آن دو، با رضايت يكديگر و مشورت بخواهند (كودك را زودتر) از شير بازگيرند، گناهى بر آنها نيست. و اگر خواستيد دايه اى براى فرزندان خود بگيريد، گناهى بر شما نيست; به شرط اين كه حق مادران را به طور شايسته بپردازيد. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد; و بدانيد خدا، به آنچه انجام مى دهيد، بيناست. ﴾}

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

     (1841 ): ــ ازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )   

 نزدش آمـده ودیدند شخصی آنجا نشـسـته است، رنگ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّم) تـَـغَـیُّـرنموده       وگـویا ازین کـار بـد شان آمـد، عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) گـُـفـت: این بـرادر مـن است ،فـرمُـودند:        ﴿خـوب نگـاه کـُنـید که بـرادرشُـمـاکـیست، شـیرخـوارگی وقتی ثابت میشودکه درزمـان طـفـولـیت باشد﴾  .( رواءالبُخاری ـــ  5102) .  

    ( 1842 ): ــ ازجــابـِر بن عَــبـدُالـلـه (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) ازنکاح گرفتن زن بهمراه عَـمه ویاخالۀ همان زن نهی فرمودند.( رواءالبُخاری ـــ  5108).

       با ب[9 ]:ـــ نـــکــاح شُـغـار

   ( 1843): ــ ازابن عُــمـَر (رضی الـلهُ عـنهُـما) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) از   نکاح شـُغـارنهی فرموده اند.[ نکاح شـُغـارعبارت از بـه نکاح دادن زنی بـمقابل نکاح زن دیگری است، مثلاشخصی خواهرش رابه دیگری به نکاح بدهد،تا آن شخص خواهر یا دُخترخودرابرایش به نکاح بدهد].   ( رواءالبُخاری ـــ  5112).

        با ب[10 ]:ـــ نهـی فـرمـودن درآخـر امـر از نـکـاح مُـتـٌعـَه

      ( 1844): ــ ازجابـِر بن عَــبـدُالـلـه وسَـلـَمَـه بن اکٌـوَع (رضی الـلهُ عـنهُـم) روایت است که گـُفـتند:در

یکی از لشکرها بودیم که پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)نزد ما آمده وفـرمُـودند:﴿ برای شُـمااجـازه

 داده شده است که مَُـتعـَه کـُـنید، پس مَُـتعـَه کـُـنید .﴾.( رواءالبُخاری ـــ 518 ،517 ).    

       با ب[11 ]:ـــ زن مـیـتـوانـد بـه شـخص صـالـحی پـیشـنهـاد ازدواج بـدهـد

    ( 1845 ): ــ ازسَـهٌل بن سَـعد (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که زنی خودرا برای پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ

اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )پـیشـنهـاد نمود،شخصی گـُـفـت: یـارسـول الـلـه!اورابرایم به نکاح بدهید، فـرمُـودند:

  ﴿  چـه داری ﴾؟. گـُـفـت: هیچ چـیزی ندارم، فــرمُـودنـد :  ﴿ بـرو جُستجو کـُن ، ولو آنـکه انگـُشتری از

آهـن بـاشد﴾.آن شخص رفت وباز آمده و گـُـفـت:به خـُداونـد سـوگـند هیچ چـیزی رانیافتم حتی انگـُشترآهـنی

را ، ولی همین اِزاررادارم،ونیم آن را برای همین زن میدهم، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    فــرمُـودنـد : ﴿ بـا این اِزار چـه مـیتوانـد بـکـُنـد؟اگر تو آن را بـپوشی به او چـیزی نـمـیرسـد، و اگر او آن را بـپوشد به تو چـیزی نـمـیرسـد﴾.آنـشخـص نـشـست وبعداز انتظاربـسیار برخـاست که برود، پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) اوراصداکرده و فــرمُـودنـد :﴿ ازقـُرآن چـه یادداری ﴾؟. گـُـفـت: فلان وفلان سوره را، وچندین سوره را نام برد، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فــرمُـودنـد :﴿ درمقابل آنچـه که از قـُرآن حفظ داری اورا برایت بـنکـاح دادیم ﴾..( رواءالبُخاری ـــ 5121 ).

       با ب[ 12 ]:ـــ نـگــاه کـردن بـسـوی زن پـیش ازبـنـکــاح گـرفـتـن

   ( 1846 ): ــ ودرروایت دیگری ازسَـهٌل بن سَـعد (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: زنی نزد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) آمـده وگـُـفـت: یـارسـول الـلـه!آمـدم تاخودرا برای شُـمـا بـبخشم، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) خوب بطرفـش دیده وبعدازان سـرخود را پـایان انداخـتند...... و پُـرســیـدنـد: ﴿ آنـچه را که از قـُرآن گـُفـتی ازحفظ خوانده مـیتوانی ﴾؟. گـُـفـت: بـلی، فـرمُـودند:

﴿  برو!اورادرمـقـابل آنچه که از قـُرآن حفظ داری برایت به نکاح دادم ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5126 ).

      با ب[13 ]:ـــ کـســیکه مـیگـُویـد بدون بـودن ولی نـکــاح روا نـیـسـت

     ( 1847): ــ ازمَـعـقـِل بن یَـسـار (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت:خواهرم را به شخصی             به نکاح دادم، وآنـشخص اورا طلاق داد،چون عِـده اش خلاص شد، دوباره آمده وازوی خواستگاری نمود، برایش گـُــفـتـم :بـتواحترام نمودم خواهرم را برایت بـنکاح داده واورا هـمسرت ساختم،ولی تو اورا طلاق دادی واکنون دوباره آمده واز وی خواستگاری مـینمائی، بـه خـُـداونــد قـَــسـَم که دیگر نزدت نـخواهد آمد، واو شخص بدی نبود وخواهرم مـیخواست که دو باره با او ازدواج نماید، واین آیـۀ مُبارکه نازل گردید:

{﴿ زن هـا را ازازدواج کـردن بـا شـوهـران آنهـا مـنع نـکـُنـید ﴾}.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

              {﴿وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذالِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآْخِرِ ذالِكُم أَزْكى لَكُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لاتَعْلَمُونَ ﴾}﴿ 232: 2 بَـقـَره ﴾    

            {﴿  و هنگامى كه زنان راطلاق داديد و به پايان عدّه خود رسيدند، مانع آنها نشويد كه با همسران (سابق) خويش، ازدواج كنند; اگر رضايت در ميان آنان، به طرز پسنديده اى برقرار گردد. اين دستورى است كه تنهاافرادى از شما، كه ايمان به خدا و روز قيامت دارند، از آن، پند مى گيرند. اين (دستور)، براى رشد (خانواده هاى) شما و پاكيزگى (جامعه) مفيدتر است; و خدا مى داند و شما نمى دانيد. ﴾}

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 گـُــفـتـم : یـارسـول الـلـه!اکنون[ خواهـرم را]برایش بـنکاح خواهم داد، وهمان بود که خواهر خودرا برایش

 به نکاح داد. ( رواءالبُخاری ـــ 5130 ).

      با ب[14 ]:ـــ نـبـایـد پـدر ویـا شخص دیگـری دُخـتر بـکر ویا زن بـیوه را

                             بدون رضـایت شـان بـنـکــاح بـدهـد

       (  1848): ــ از ابــو هُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند:﴿ زن بـیوه تـاامـر نـه کـند نـباید به نکـاح داده شـود، ودُخـتر بـکر تـااز وی اجـازه خـواسـته نـه شود نـباید به نکـاح داده شـود،.﴾. پُـرســیـدنـد: یـارسـول الـلـه!اجازه دادنـش چـگونه است؟ فـرمُـودند:﴿  ایـنکـه سـکـوت نـمـایـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5136 ).

    ( 1849): ــ ازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت: گـُــفـتـم : یـارسـول الـلـه!دُخـتر

 بـکـر حـیا مـیکـند، فـرمُـودند:﴿ رضـایـت او سُـکـوت کردن اواسـت ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5137 ).

      با ب[ 15 ]:ـــ اگر شخص دُخـترش را بـنـکــاح داده و دُخـترش رضـایت نـداشت

                     نـکـاحـش مـردود اسـت

     ( 1850 ): ــ روایت است که پـدرخَـنـٌسَاء بنت خِـذام انصاری(رضی الـلهُ عـنهُـما)دُخـترش خَـنـٌسَاءرا که

 زن بـیوۀ بودبدون رضائـیت او به نکاح داد،خَـنـٌسَاء[رضی الـلهُ عـنهـا]نزد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)رفـته[ وشکایت نمود][ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) ] نکـاهـش رارد نمودنـد. ( رواءالبُخاری ـــ 5138 ).  

  با ب[ 16 ]:ـــ بربـالای خـواسـتگــاری برادرش تا آنکه ازدواج نموده ویا خـواستگــاری را

                                تـرک نـمـایـد، نـبـایـد خـواستگــاری کــرد

   (  1851): ــ ازا بن عُــمـَر (رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )ازخـریدن چـیزی بربالای خـرید شخص دیگری[ منع نمودند]، واز خواستگاری کردن بربالای خواستگاری شخص دیگری تا آنکه شخص خواستگار، خواستگاری راترک کرده ویا آنکه برایش اجازه دهد، منع نمودند. ( رواءالبُخاری ـــ 5142 ).

     با ب[ 17 ]:ـــ شـرطـهــائـیکـه درنـکــاح روا نــیسـت

     (1852 ): ــ از ابــو هُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)   .فـرمُـودند:﴿ برای زن روا نـیست که طلاق خواهرش را طلب نموده تا اینکه ظرفـش را [بـنفع خود]خالی نماید، زیرا برای زن همان چیزی میرسـد که برایش مُـقدر شده است ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5152 ).    

      با ب[ 18 ]:ـــ زنـهـائیـکـه هـمـسـر شخص را برایـش تـسـلـیم نموده ودُعــاء مـیکـُنـنـد

                     که خـُـداونــد بـرایـش بـرکـت بـدهــد

    ( 1853 ): ــ ازعــائــشـه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که وی به عروسی زن ومردی از انصار اشتراک نموده بود، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) گــُفـتـند:﴿ ای عـائــشــه! آیا وسائـل سـاعـت تـیری نـداشـتید؟زیرا انصاراز سـاعـت تـیری خوش شان می آیـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  ).

       با ب[ 19 ]:ـــ آنـچـه کـه شخص هـنگــام هـمـبـسـتر شـدن بـا هـمـسـرش بـایـد بـگـویـد

   ( 1854 ): ــ ازابن عــبـاس (رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ

وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:﴿ اگـر کـدام یکی از شُـمـا هنگـام هـمبـستر شدن بـا هـمـسـرش این دُعــا را خوانده وخُــداونــد برایش فـرزنـدی بـدهـد، شـیـطان به آن فـرزنـد ضـرر رسـانـده نـه مـیتـوانـد:ا َلـلَّـهُـمَ جَنَـبٌـنی الشَّـیٌطـَانَ وَجَـنـٌبِ الشـَیٌطَانَ مـَارَزَقـٌـتـَنـَا﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5165 ).

      با ب[ 20 ]:ـــ عَــروسی کـردن ولـو آنـکـه بـیـک گـُوسـفـندی بـاشــد

     ( 1855): ــ ازانـس (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)   

 به هیچیک ازهـمسران خودعـروسی راکه برای زَیــٌنـَبٌ رضی الـلهُ عـنهـاتدارک دیدند، تدارک ندیده بودند،

درعروسی زَیــٌنـَبٌ رضی الـلهُ عـنهـا یک گـوسـفـند ی ذبح نمودنـد. ( رواءالبُخاری ـــ  5168).

       با ب[ 21 ]:ـــ کـســیکه بـه کـمـتر از گـُوسـفـندی عَــروسی کـرده اسـت

    ( 1856 ): ــ ازصَـفـِیـَه بنت شـَیٌـبَـه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) بابعضی ازهـمـسران خود، به دومُـشت جـوعـروسی نمودند.( رواءالبُخاری ـــ 5172 ).

      با ب[ 22 ]:ـــ دعــوت به عَــروسی ومـهـمـانی را باید پـذیرفـت

   ( 1857 ): ــ از عَــبـدُالـلـه بن عُــمـَر (رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:﴿ اگـر کسی از شُـمـایـان به عـروسی دعـوت شد، بـایـد دعـوت را بـپذیرد. ﴾.

( رواءالبُخاری ـــ  5173).

        با ب[ 23 ]:ـــ تــوصـیـه جـهـت زنــهــا

     ( 1858): ــ از ابــو هُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است

 که فـرمُـودند:﴿ کسـیکه به خُــدا وروز آخـرت ایمان دارد، هـمـسـایـۀ خودرااذیـت نـه نـمایـد، وشُـمـارا بـه نـیکـوئی کـردن به زنـهـا تـو صـیـه مـی نمایـم، زیـرا آنهـا از پـهـلوخـلق شـده اند، وقـسمـت بالائی پـهـلو، کـج ترین قـسمت آن است ، اگـر رفـته که آن را راست نـمائی مـیشـکـنـد، واگر بـحـالـش بگذاری، همان طورکـج مـیماند،پس شُـمـارابه نـیکـوئی کـردن به زنـهـا تـوصـیـه مـی نمایـم ﴾.(رواءالبُخاری ــ 5186 ).

      با ب[ 24 ]:ـــ خـُـوش رفـتـاری بـا خــانــواده

    ( 1859 ): ــ ازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت:یـازده زن باهم نـشـسـته وعـهد وپـیمان بـســتند که از احوال شوهران خودچـیزی را پنهـان نه کـُنـند.

 اوَّلی گـُـفـت:شوهرم مانند گوشت شُـتـُرلاغـری است برسر کوه پُـر پیچ وخمی،رسـیدن بـوی دشوار، وبعد ازرسیدن قابل برداشتن نـیست.

دوُمی گـُـفـت:اخبار شوهرم را افشا نـمیکـنم،زیرا مـیترسـم اگر بـه گـُـفـتـن شروع کـنم دیگر ساکت نگردیده وعُـیوب ظاهری وباطنی اش را برملا می سازم.

 سوُمی گـُـفـت:شوهرم بلند قـد وبلـندبالا است،اگرراجع بـویحرفی بزنم طلاقـم مـیدهـد، واگر ساکت بمانم بمن

 سر وکاری ندارد.

 چـهـارُمی گـُـفـت: شوهرم مانند شـب تـهـامـه است، که نه بسیار گرم است ونه بسیار سـرد، نه غضبی دارد که ازوی بـترسم ونه رفتار بدی که ازوی ملول گردم.

پـنجـُمی گـُـفـت: شوهرم هنگام هـمـبستر شدن بامن مانند پـلنگی است مـهـاجم، ودربیرون خانه هـمچون شـیری است غـُران، از چیزیکه به خانه می آورداز کـیفـیت مصرفـش سوال وباز خواستی ندارد.

 شـشُـمی گـُـفـت: شوهرم همۀ طعام هارا بهم در آمـیخته ومی بلعـد، وآشامیدنی هاراتا آخرین قطره سر کشیده وچیزی باقی نه میگـُذارد، هنگام خواب درگوشۀ افتاده ولحاف را بخود مـی پـیچـد، وحتی ازاینکه دسـتش رابه چاک پـیراهـنم کرده تا ازغـم وانـدوهـم آگـاه شودخودداری می نماید.

 هـفـتـُمی گـُـفـت: شوهرم درجـماع کردن ناتوان، در کارهابی تفاوت، از سَُـخـن زدن عاجز، ومجمع الامراض

است،اگر به زبان خوش باوی سُـخـن بگویم سـرم را بدیوار مـیکوبـد، واگر سخت ودرشت بگویم دست وپاها

یم را می شکـند، وگاهی هم سر ودست برای وی فرق نکرده وهمه را باهم مـیشکـند.

 هـَشـتـُمی گـُـفـت: شوهرم درملایمی به نرمی پُشت خـرگوش، وبه خوشبوئی نظیر مُشک وعَـنبر است.

 نـُهـُمی گـُـفـت: شوهرم درنسـب شـریف، درقـامت بلند، درکـرم وسـخاوت مشهور همگان، وخانه اش خانۀ خاص وعام است.

 دَهُـمی گـُـفـت:نام شوهرم(مـالِک) ونمـیدانـید که مـالِک چه کسی است،شُـتـُرهایش آنچنان بسیار است که خوابگاهای زیادی رااشغال نموده وچراگاها برای آنها تنگی مـیکـُند، وچون آواز طبل بلند شده وآتش افروخته مـیگردد،این شُـتـُران یقین مـیکنند که زمان هـلاکت شان فرارسیده است.

 یـازدهـُم که( اُمزرع)باشد گـُـفـت:شوهرم ابو زرع است و ابو زرع چنان شخصیتی است که گوشهایم را از گـوشواره سنگین، ساعد وبازویم راچاق وفربه نموده، وبـمن آنـقدراحترام مـیکند که مجبور مـیشوم خودم نیز برای خود احترام نمایم. مرااز خانوادۀ آورده که فقط چندرأس گـُوسـفندی داشته وبـمُـشـقت زندگی میکردند، ولی اکنـون درخانۀ زندگی میکنم که دارای اسپهای فراوان، شُـتـُر های بسیار، گاوهای بیشمار، وکشت وحاصل بی عـد وحـد است،هرچه بگویم آزادم، تاصبح آرام خوابیده وهر آشامیدنی را که خواسته باشم می آشامـم. اما مادر ابـوزرع کسی است که ظرف وکاسه اش کلان وفراوان، وخانه اش بزرگ وفراخ است.

واما بـچـۀ ابـوزرع: دست وپهلویش نرم ومُـلائم وبـحدی کم خوراک است که دست بُـز غالۀ کوچکی اورا سـیر میکند.امادُخـتـر ابـوزرع:دُخـتری است که گوش به فرمان پدر ومادرش بوده،از چاقی لباسهایش راپـُر کرده وخار چـشم هـمسایگان خود است .

واما خـادم ابـوزرع: خدمت گاری است که اخبار داخل خانه رابه خارج انتقال نداده، طـعام واسباب خانه را

 بجای دیگری نمی برد، وخانه رابرای چیزهای غیرضروری آشـغال دان نـمی سازد.

اُم زرع گـُـفـت: روزی ابـوزرع درهنگام فراوانی شیر وماست از خانه برآمده وچشمش به زنی افتاد که دو

 بچه داردبـمانـند دو بچۀ پـلنگ، که به سـینه های انار مانند آن زن بازی میکردند، چون[ابـوزرع]آنزن را

 دید، مـرا طلاق داده واورا بـنکاح گرفت، من هم رفـته وشخص شریف ونجـیب دیگری را به ازدواج گـرفـتم، این شخص اسـپـش سر کش وسریع السیر نیزه اش ازنیزه های منطقۀ(خـط)بود[ خـط منطقۀ است درساحل عـمان که در ساختن نیزه شـهرت فراوان دارد]، اونـعمتهای فراوانی برایم تهـیه نمودواز هر نوع حیوانی که داشت یک یک جُـفت را برایم بخـشـش نموده و گـُـفـت:یـا اُم زرع! هرچه میخواهی بخورو هرچه میخواهی به اقوام وخویشا وندان خود بخشـش بده، وبااینهم اگر تمام چیزهای را که برایم داده بود جمع نموده ودر کوچک ترین ظرف خانۀ ابـوزرع می انداختم، آن را پـُر نمیکرد.

عــائــشــه (رضی الـله عـنهـا) مـیـگـویـد:درین وقت پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) برایم گــُفـتـند:

:﴿ من هـم نســبت به تـومـانـند ابـوزرع نســبـت به اُم زرع هـسـتم  ﴾ ( رواءالبُخاری ـــ 5189 ).

         با ب[ 25 ]:ـــ روزه گـرفـتـن نـفـلی زن بـایـد به اجـازۀ شــوهـر بـاشــد

   ( 1860): ــ ازابــوهُــرَیــرَه (رضی الـلهُ عـنهُ):از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است

 که فـرمُـودند:﴿ روانـیست کـه زن دربـودن شـوهـرش بـدون اجـازۀ وی روزه بگـیرد،و روانـیست کـه بـدون اجـازاش به کسی اجازۀ داخل شدن بخـانه اش را بـدهـد، وآنچـه که از مـال شـوهـرش بـدون اجـازه اش نـفـقـه میکند، نـیم ثـوابش برای شـوهـر مـیباشد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5195 ).

با ب[ 26 ]:  

     ( 1861): ــ ازاسـامَـه (رضی الـلهُ عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است که

   فـرمُـودند:﴿ بـه دروازۀ بهـشت ایستاده شدم،دیـدم عـموم کسانیکه دران داخل میشوندفـُقـرا هـسـتند، واز سـر

مایه داران مـمانعت بعمل آمده ودرانـتظار اند، ودوزخـیان همگی بـسوی دوزخ بـرده شده اند، چون نگاه کردم دیدم اکثر کسانیکه بدوزخ داخل شده اندزنهـا هـستند ﴾..( رواءالبُخاری ـــ 5196 ).

      با ب[ 27 ]:ـــ قـُـرعَــه کـشـیدن بین زنهـا درهـنگــام سـفـر کـردن

    ( 1862 ): ــ از عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) هنگامیکه عـزم سـفر میکردند ، بین همسران خود قـرعـه کشی مـینمودند،دریکی از سـفرهاقـرعـۀ عــائــشــه وحَـفـَصـَه رضی الـله عـنهُـما باهم برآمـد،[درمسـیرراه]چون شب میشد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) باعــائــشــه رضی الـله عـنهـاصحبت میکردند،حَـفـَصـَه به عــائــشــه رضی الـله عـنهُـما گـُـفـت: چـه میشود که امشب تـُو شُــتـُر مـرا ومن شُــتـُر تــُراسوارشوم تا بـبیـنـیم که چـه مـیشود،عــائــشــه رضی الـلهُ عـنهـاقبول نموده و گـُـفـت: بســـیار خوب است، حَـفـَصـَه رضی الـلهُ عـنهـاآمده وبر شُــتـُر عــائــشــه رضی الـله عـنهـاسوار گردید.

 پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) بطرف شُــتـُری که همیشه عــائــشــه رضی الـلهُ عـنهـا برآن سوار

 مـیشد رفـته وسلام کردند، وبه راه ادامه داده تا اینکه در جائی منزل نمودند، دراین وقت بود که عــائــشــه رضی الـلهُ عـنهـادرد جدائی پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)رااحساس نمود،تاجائیکه پاهایش راداخل خار وخاشه هانموده و مِـیگـُـفـت: پـَروردگـارا!عـقرب ویا ماری برمن مُـسلط کن تا مـرا بگـزد، [زیراخودم چنین کردم] وبرای او چـیزی گـُـفـتـه نـمیتوانم. ( رواءالبُخاری ـــ 5211 ).

با ب[ 28 ]:ـــ اگـر کـسی هـمــسـر داشــته ودُخــتر بـکـری را بـنـکــاح گـرفت

   (  1863): ــ ازانـس (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که گـُـفـت:اگر بخواهم مـیتوانم بگـُویـم که: پـیغُـمبـر  خُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند، ولی میگویم:سُـنت این است که اگرکسی دُخـتر بکری رابـنکاح گرفت هـفت شب نزدش مانده واگر زن بیوۀ رابـنکاح گرفت سـه شب[وبعدازان نـوبت رابین هـمـسرانش مـراعـات نماید].  ( رواءالبُخاری ـــ 5213 ).

      با ب[ 29 ]:ـــ نـبـایـد زن خـود نـمـائی کـرده ویـا بر هـمـبـاغ خـود فـخـر فـروشی نـمـایـد

     (1864 ): ــ از اســمـاء (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که:زنی گـُـفـت: یـارسـول الـلـه!من هـمباغی

دارم، آیا اگردر نزدش به چیزی که شوهـرم برایم نداده است تظاهـُر نمایم برایم گـُناه خواهدداشت؟ فـرمُـودند:

﴿کسیکه به آنچه نداردتظاهُـرمیکندمانند کسی است که مُـرتکب دوگـُناه میگردد﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5219).

      با ب[30 ]:ـــ غــیــرت نمــودن

    ( 1865 ): ــ ازابــوهُــرَیــرَه (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)روایت است که

فـرمُـودند:﴿ خُــداونــد بـاغـیِـرت است، ووقتی غَـیرتـش میشود که مُـسُلمـان مُـرتکب محـارم خـُداونـد مُـتـَعـال گـردد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5223 ).

   ( 1866 ): ــ ازا َسٌــمَـاء بنت ابـوبـکر(رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که گـُـفـت:هـنگامیکه زُبَـیررضی الـلهُ عـنهُ بامن ازدواج نموددرروی زمین بجز از یک شُـتـُر ویک اسـپ، مال ومُلک دیگری نداشت، من اسـپـش را علف داده وبـخـانه آب می آوردم، پـاره گـیهای دَلـوَش را دوخته وبرایش خمیر میکردم، وچون خودم نان پُختن را یاد نداشتم، هـمسـایه های انصارم که زنهـای نیکی بودند آمـده وبرایم نان می پُـختند، وخُـرماهارا اززمینی که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) برای زُبَــیر داده بود، برروی سـرم بـخانه نقل میدادم، واین زمین دوثـُلث فـرسخ ازخانۀ مادور بود.

دریکی ازروزهادرحالیکه خُـرماها برروی سـرم بود، دربین راه با پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) و

عـِدۀ ازمـَردُم انصار که با ایشان بودند، برخوردم، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) مـراطـلبیده وشُـتـُر شان راخـواباندند تا مـرا پُشت سـر خود سوارنمایند،ولی من ازاینکه بامردها یکجابروم شَـرمیدم، وعلاوه برآن ازغـیرت زُبَـیررضی الـلهُ عـنهُ که باغـیرت ترین مَـردُ مان بود یادم آمـد، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) این چیزرادرک کرده ورفـتند.

چون بخانه آمدم به زُبَـیررضی الـلهُ عـنهُ گـُــفـتـم که : درراه درحالیکه طـَشت خُـرمـا برروی سـرم بود،

   پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) رادیدم که با عـِدۀ ازانصاربه راه مـیرفـتند، ایشان شُـتـُر شان را

خـوابانده تا مـرا با خود سوارکنند،ولی من ازیک طرف خجـالت کشیده واز طرف دیگر غیرت تُـرا می دانستم

، زُبَـیررضی الـلهُ عـنهُ گـُــفت: بـه خـُـداونــد قـَــسـَم که خُـرما آوردن تـوبرمن سـخت تر از سوار شدن تـو با پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) بود.

ا َسٌــمَـاء رضی الـلهُ عـنهـا مـیـگـویـد:[ بـهـمین حـال ادامـه میدادم] تااینکه ابـو بـکر[رضی الـلهُ عـنهُ]برایم خـادمی فـرســتاده وآن خـادم سـرپـرستی اسـپ را بـعُـهده گرفت، وباین کار خود، گویا مـرااز غـُلامی آزاد کرد. ( رواءالبُخاری ـــ 5224 ).

با ب[31 ]:ـــ غــیــرت وغَـضـب زنــهــا

     ( 1867): ــ ازعــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) برایم گـُــفـتـند :﴿ مـن مـیدانـم کـه چـه وقـت از مـن راضی و چـه وقـت ازمـن ناراضی هـسـتی﴾.

عــائــشــه (رضی الـلهُ عـنهـا) مـیگـویـد: پُـرسـیـدم : این رااز کـُجـا مـیدانـید؟ فـرمُـودند:﴿ این را ازاین

مـیدانم: هـنگـامـیکه از مـن راضی بـاشی[ هـنگـام قـَـسـَم خوردن] مـیگـُوئی: نـه خَـیر! وبه خُــدای مُـحَـمَـد ، و هـنگـامـیکه نا راضی بـاشی مـیگـُوئی: نـه خَـیر! وبه خُــدای ابـراهــیـم.﴾.

عــائــشــه رضی الـلهُ عـنهـا مـیـگـویـد: گـُــفـتـم : یـارسـول الـلـه! بـه خـُـداونــد قـَــسـَم که همـچنین است،

وتنها اسم شُـمـاراتـرک مـیکـُنم. ( رواءالبُخاری ـــ 5228 ).

       با ب[ 32]:ـــ مُــردیـکه مـحـرم نـیـست نـبـایـد بازن خـلوت نمـوده ویـا نـزد

                                 زنی کــه شــوهـــرش نِِـــیـسـت داخــل گـــردد

    ( 1868 ): ــ ازعُـقـٌـبَـه بن عـامِـر (رضی الـلهُ عـنهُ) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:﴿ ازداخل شدن به نزدزنـها بـپـرهـیزیـد ﴾.شخصی از انصار گـُـفـت: یـارسـول الـلـه! برادرشـوهـر چـطور؟ فـرمُـودند:﴿ بـرادر شـوهـر سـبب مَـرگ است ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5232 ).

     با ب[ 33]:ـــ نـبـایـد زن، زن دیگـری را نـزد شــوهـــرش تـوصــیف نـمــایـد

   ( 1869 ): ــ ازعَــبـدُالـلـه بن مَـسـعُـود (رضی الـلهُ عـنهُ) گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ

 وَسَـلـَّمٌ) فرمودند:﴿  نـباید زن، بازن دیگری یکجاشده وبعدازان آن زن را طوری برای شوهر خود توصیف نماید که گویا شوهرش بطرف آن زن نگاه مـیکند.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5240 ).

     با ب[ 34]:ـــ کـســیکـه بـسـفـر دوری مـیرود نـبـایـد شـب هـنگـام بـخـانـه اش بـر گــردد

     ( 1870): ــ ازجـابـِر بن عَــبـدُالـلـه (رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که گـُـفـت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ

 اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:﴿  کسیکه به سفر درازی میرود، شب هنگام نزد فامیلش برنگردد .﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5244 ).

    ( 1871 ): ــ وازجـابـِر بن عَــبـدُالـلـه (رضی الـلهُ عـنهُـمـا) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)  فـرمُـودند:﴿ چون درشب ازسـفر برگشتی به نزد هـمسرت داخل مـشو،[ وانتظار بکش] تااینکه خودرا آمـاده کرده وسـرش را شـانه نماید ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 5246 ).

  ¯²{{{{²¯¯²{{{{| خـــتـم کـتـاب  60 ﴿ نـِــــــــــــــــــکـــــا حٌ ﴾  ||{{{{²¯¯²{{{{²¯